Τα άχυρα είναι ένα φυσικό, ανανεώσιμο στοιχείο που σύντομα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ενός νέου βιοκαύσιμου για τα αυτοκίνητά μας.
Πώς και και σε ποιο βαθμό είναι αυτό δυνατόν; Για να βρουν τις απαντήσεις, χημικοί μηχανικοί και βιολόγοι ενώνουν τις δυνάμεις τους και κάνουν πειράματα σε ένα εργαστήριο, στη Βόρεια Ισπανία!
Πώς χρησιμοποιούνται τα άχυρα;
Είναι μια εξαιρετική λύση, φιλικότερη προς το περιβάλλον, φθηνότερη και αποτελεσματικότερη σε σχέση με τα υπάρχοντα βιοκαύσιμα, τα οποία, σύμφωνα με τους επιστήμονες, θα μπορεί σύντομα να αντικαταστήσει.
«Σε σύγκριση με τα άλλα βιοκαύσιμα που ήδη έχουμε, η βουτανόλη είναι πολύ βαρύτερη. Αυτό σημαίνει ότι δεν εξατμίζεται τόσο εύκολα. Άρα οι εκπομπές αερίων είναι μειωμένες. Έχει επίσης μικρότερη μεταβλητότητα στα βενζινάδικα ή στις βιομηχανικές εγκαταστάσεις» αναφέρει η Ινιές ντελ Κάμπο, χημική μηχανικός στο Εθνικό Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας της Ισπανίας (CENER).
Το να μετατρέψεις πρώτες ύλες σε υποκατάστατο του πετρελαίου απαιτεί σύνθετες μηχανικές, χημικές και μοριακές διαδικασίες. Οι επιστήμονες πρέπει να τεστάρουν εκατοντάδες διαφορετικές παραλλαγές για να βρουν τη σωστή, τελική σύνθεση. Η Ιράτζου Αλεγρία βιολόγος στο Εθνικό Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας της Ισπανίας (CENER) μας εξηγεί τη διαδικασία: «Τρίβουμε τα άχυρα μέχρι να γίνουν μικρά σωματίδια. Στη συνέχεια θερμαίνουμε την μειωμένη βιομάζα περίπου στους 175°C για 5 λεπτά και προσθέτουμε λίγο οξύ. Αυτό δημιουργεί μία βάση για την ανάπτυξη ενζύμων. Αυτά τα ένζυμα μετατρέπουν τις μακρές χημικές αλυσίδες σ’ αυτό το υπόστρωμα, σε ειδικά μόρια που ονομάζονται μονομερή. Προσθέτουμε στη συνέχεια μικροοργανισμούς, δηλαδή βακτήρια που τρέφουν αυτά τα μόρια και τα μεταμορφώνουν απευθείας σε βουτανόλη με τον καλύτερο τρόπο».
Πότε θα μπορέσει να χρησιμοποιηθεί πρακτικά;
Οι εργαστηριακοί έλεγχοι έδειξαν ότι η παραγόμενη βουτανόλη μπορεί να αναμειχθεί με ντίζελ σε ποσοστό 40% ή με βενζίνη σε ποσοστό 16%. Το ζήτημα είναι βέβαια πότε θα μπορέσει να χρησιμοποιηθεί πρακτικά.
«Η τεχνολογία ήδη υπάρχει για να το κάνουμε. Το θέμα είναι να μειώσουμε το κόστος παραγωγής. Θα μας πάρει πιθανώς 5 με 10 χρόνια για να φτάσουμε σε εμπορική χρήση» υπογραμμίζει ο Έντουαρντ Τίμοθι Ντέιβις, βιοχημικός μηχανικός στην Green Biologics.
Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι οι έρευνές τους θα συμβάλλουν στον στόχο που έχει θέση η Ε.Ε. για το 2020. Δηλαδή το 10% των καυσίμων για τις μεταφορές να προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Πηγή: Euronews
